Berlinarferd

Alexandra vinkona mín var svo ljúf að bjóða mér í heimsókn til hennar í Berlín og ég gat ekki staðist tilboðið svo ég skellti mér til Berlínar á sunnudagskvöldi.

10 stunda rútuferð var frekar erfið þar sem ég náði ekki að sofa heldur las, horfði á myndir og hlustaði á tónlist á ipodnum mínum og hroturnar í kallinum fyrir aftan mig.



Um 6 leytið á mánudegi var ég svo komin til Berlínar. Alexandra sótti mig og við tókum leigubíl heim til hennar. Hún býr í Austur Berlín, rétt hjá Rosenthalerstrasse í rosa fínni 2 herbergja íbuð með gangi, eldhúsi og baðherbergi. Ég svaf út og skrapp svo með Alexöndru í vinnuna hennar og horfði á myndir og skrifaði. Við versluðum svo í matinn og kíktum um kvöldið til félaga hennar (Julian og Till) sem klipptu myndefni sem hún hefði tekið upp á Berlinale (þ.á.m viðtal við Blake Lively, konu Sean Penn og Keanu Reaves, hvorki meira né minna). Á meðan þau klipptu efnið, notaði ég tímann og spjallaði við Till um Munich, L.A. og Berlin. Rosa áhugavert að hlusta á sögur hans.


Búð sem selur Ampelmann (manninn á ljósunum, sem er einungis til í Austur Berlín)

Á þriðjudaginn svaf ég til 12, fékk mér svo hádegismat með Alexöndru og kærasta hennar Paul og fór svo í skoðunarferð, frá Rosenthalerstrasse, alexanderplatz, markað og svo þar sem Deutsche Staatsoper og Guggenheim er. Þvílík sjón. Fannst gaman að sjá öll "hof" in, fallegar búðir faldnar inn í hofunum sem og byggingarnar. Kom mér mjög á óvart. Hitti ALexöndru og við versluðum og hittum svo vinkonur Alexöndru þær Athiye og Nargas frá Íran/Indlandi á Von mir zu dir, rosa funky staður. Fórum heim og ég og Paul horfðum á All the Presidents Men.

Fróðleiksmoli: Athiye sagði mér að uppruni þess að heilsast í hendur væri að sýna að þú værir ekki með nein vopn og að skála væri að sýna að þú hefðir ekki eitrað fyrir hinum (glösin mætast að ofan svo stundum fer smá vökvi úr glasi til hins aðilans).

Miðvikudagur var skoðunarferðardagurinn mikli. Ég hitti Nargas (systur vinkonu Alexöndru) á u-bahnstöð og við skruppum svo á kebab staðinn Baghdad og fengum okkur að borða. Þegar við litum út um gluggann sáum við snjó. Nargas var þvílíkt hissa og ánægð því hún býr í San Diego í Bandaríkjunum og hafði aldrei séð snjó. Svo mikið krútt. Við létum ekki snjókomuna stoppa okkur heldur héldum leið okkar áfram. Áfangastaður East Side Gallery, þar sem leifar Berlínarmúrsins eru. Þar mátti sjá málverk sem voru máluð eftir fall múrsins en svo fyllt í á þessu ári í tilefni 20 ára afmæli falli múrsins. Ég og Nargas tókum fullt af myndum en svo varð myndavélin mín batteríslaus svo ég tók myndirnar á hennar vél. Ég náði þó einni af henni fyrir framan eitt málverkið.



Við vorum varla komnar hálfa leið þegar norsk fjölmiðlakona vildi taka mynd af okkur, okkur fannst þetta mjög fyndið og pósuðum, svo héldum við áfram og þegar við vorum komnar næstum alla leið komu gaurar frá kvikmyndaskóla og tóku myndband og viðtal við okkur. Til að toppa þetta, þá fórum við hjá Brandenburgtor einungis til að vera teknar aftur í viðtal, í þetta sinn af ZDF vegna U2 átti að flytja nokkur lög þar fyrir MTV hátíðina í tilefni afmæli falli múrsins. Eftir allt þetta fórum við svo á Jewish Holocaust Memorial, ótrúlega flott safn, sem skiptist í tímaröð, sögur, staðina, o.s.frv. Ótrúlegt að þetta hafi gerst. Fór heim og slappaði aðeins af þar til Alexandra var búin í vinnunni. Ætluðum svo á nokkra bari en áttum í erfiðleikum með að finna þá svo gengum og gengum um Berlin, enduðum á kjúklingastað (vá hvað hann var góður) og fundum loks fínann bar, sátum þar í smá stund og fórum svo heim

Fróðleiksmoli: Þú getur sagt leigubílsstjóra í Berlín "Kurzstrecke" og einungis borgar 4 evrur (það er þó einungis stutt ferð,t.d. á milli staða)


Graffiti "Fuck the police"


Á fimmtudeginum svaf ég út og hitti Alexöndru svo í hádegismat, labbaði svo upp götu þar sem margar verslanir má finna sem og graffiti (vá hvað ég fíla graffiti og götulist).Næsta stopp var Potsdamer Platz, þar sem er stór verslunarmiðstöð og nútímalegar byggingar. Þar var staður þar sem þú gast rennt þér á kút niður snjó. Fyndið. Einnig mátti sjá nokkra búta frá Berlínarmúrnum þar sem maður sat og seldi visa með öllum stimplunum sem þú þurftir til að fara á milli landamærana. Mér fannst þetta þvílíkt sniðug gjöf svo keypti svoleiðis fyrir mig og Lumi. Ótrúlegt að þegar við fæddumst þá var múrinn enn uppi.



Tók u-bahn og sá Memorial Church, kirkja sem er enn eins og í seinni heimsstyrjöldinni, þvílíkt falleg en þú getur séð rústirnar. Stökk aftur í u-bahn og sá 17.júní götuna og styttuna þar sem Love Parade er haldin ár hvert. Stökk svo aftur í ubahn og hitti Nargas á Alexanderplatz, þar kíktum við á tímabeltislistaverkið og sýningu á friðlegum mótmælum eftir fall múrsins. Kvaddi Nargas, Fór heim og slappaði af þar til við hittum félaga alexöndru (till og julian sem og eitt par). Við drukkum og fórum svo á tvo bari, ekkert spes, einn var með 90s þema, þ.á.m "baby one more time" (var mér hugsað til vælsdruslnanna minna) og svo "quit playing games with my heart" (backstreet boys)...við dönsuðum og hlógum sérstaklega því strákarnir höfðu engan áhuga á að vera þarna. Ég blandaði Long island iced tea, tequila, absinth og bjór svo þið getið ímyndað ykkur hvernig ég var daginn eftir=magakveisa dauðans. Eftir að hafa tekið verkjalyf, þá fór ég á Alexanderplatz og keypti bók og sótti hluti fyrir Alexöndru. Fór svo heim, pakkaði og svo á lestarstöðina. 10 stundir til baka, var fegin að geta sofnað um 2 leytið, sérstaklega því magakveisan kom aftur. Kom þó heil heim á laugardagsmorgun.

Svona endar Berlínarsagan mín, frábær ferð þar sem ég sá heilan helling og kynntist fullt af skemmtilegu fólki. Verð að segja að Berlín kom mér mjög á óvart, hefði alls ekkert á móti að búa í þeirri borg. Hver veit nema ég búi þar seinna meir. En eins og ég sagði Nargas "We´ll always have Berlin"